پروسه تولید شیرآلات بهداشتی دارای پنج مرحله اصلی است.
که به ترتیب ریخته گری، ماشین کاری، پرداخت کاری، آبکاری و مونتاژ می باشد.
ماده اولیه ای که در ریخته گری شیرآلات قابل استفاده میباشد آلیاژی برنج است. برنج از مس و فلز روی میباشد که نسبت آن دو در آلیاژ تعیین کننده نوع برنج با توجه به مورد استفاده می باشد.
برنج رنگی تقریباً زرد دارد که مشابه رنگ طلا است. برنج در برابر لکهدار شدن هم مقاوم است ، یعنی دیرتر افرایند اکسید شدن را آغاز می کند .
امروزه تقریباً ۹۰٪ از فلز برنج قابلیت بازیافت دارد، چون فلز برنج خاصیت مغناطیسی کمی دارد و به راحتی میتوان آن را از سایرفلزات که معمولاً با آنها مخلوط میشود جدا نمود.
* ریخته گری :
ریخته گری شامل سه نوع قالب های ماسه ای و قالب های دایکست و قالب های رِیژه می باشد.
ریخته گری به صورت ماسه ای، ریخته گری سنتی است که در آن قالب های یک بار مصرف از جنس ماسه ساخته می شود و پس از ریختن مواد مذاب در آن و سرد شدن با پاک کردن ماسه محصول اصلی بدست می آید که کیفیت سطح به دست آمده بسیار پایین دارای خلل و فرج زیادی میباشد و حتی پس از پرداخت هم دارای سطحی ناهموار و سوسه دار است.
ریخته گری به روش دایکست نیز بیشتر برای ساخت قطعات آلومینیومی و آلیاژ روی قابل استفاده است.
ریخته گری با قالب های ریژه یکی از بهترین و با کیفیت ترین روش های ریخته گری می باشد که شیرآلات با کیفیت و مرغوب به طور کلی از این روش تولید می شوند. قالب معمولاً قبل ازاستفاده گرم ميشود وبراي توليد قطعات مرغوب همواره بايستي درجه حرارت قالب را تحت نظر داشت.از دیگر مزایای این روش ریخته گری می توان به دقت ابعاد ، سطح تمام شده صاف ، كيفيت بالاي قطعات توليد شده و کمترین حالت عیوب شیرآلات تولیدی اشاره کرد.
*ماشین کاری:
ماشین کاری شکل دادن قطعات پس از ریخته گری با دستگاه تراش و برش است. در ماشینکاری قطعات، برحسب نوع کار از ماشینهای تراش، فرز، مته صفحه تراش، و دریل ساده استفاده میشود.
صفحه تراشی، گرد تراشی، سوراخ کاری، فرز کاری و قلاویز کردن از جمله فرآیندهای اصلی عملیات تولید شیرآلات توسط دستگاههای ماشین کاری است. صفحه تراشی فرایندی است که در آن ابزار برش توسط بازوی دستگاه نگه داشته میشود و روی قطعه کار حرکت داده میشود. از این روش عموما برای ایجاد سطوح تخت استفاده میشود. گرد تراشی نیز فرآیندی است که طی آن سطوح به حالت استوانهای و مخروطی برش داده میشوند .
* پرداخت کاری:
پرداخت کاری دارای دو مرحله سنباده زنی و پولیش است در مرحله سنباده زنی، سطح قطعات توسط نوارهای چرخان سنباده ساییده می شوند تا ناهمواری های سطح کار صاف و یکدست شوند. سپس در قسمت پولیش با استفاده از گیلانس هایی که از پارچه های کتان و پشمی با آهار های نرم و سفت ساخته می شوند و همراهی واکس های پولیش، سطح کار براق و صیقلی می شود تا برای مرحله آبکاری آماده شوند.
* آبکاری:
آبکاری دارای سه بخش آماده سازی قطعات، آبکاری نیکل و آبکاری کروم می باشد.
-آماده سازی قطعات برای آبکاری
برای بدست آوردن یک سطح فلزی مناسب برای آبکاری نخستین عملی که با دقت باید صورت گیرد٬ تمیز کردن قطعه مورد نظراست. چسبندگی خوب آبکاری زمانی به وجود میآید که قطعه مورد نظر٬ سطحی کاملا تمیز و عاری از گرد و غبار داشته باشد. عملیات آماده سازی عبارت است از چربی زدایی، تمیز کردن توسط اسید رقیق و آبکشی.
چربیزدایی: طی آن چربیهای روی سطح فلزات را میتوان توسط عمل انحلال٬ پراکندگی٬ امولسیون٬ صابونی کردن و یا به روش تبادل بار از بین برد.
تمیز کردن توسط اسید رقیق: انحلال شیمیایی قشرهای حاصل از خوردگی روی سطح فلزات را پرداخت کردن مینامند که اساسا″ به کمک اسیدهای رقیق و در بعضی موارد توسط بازها انجام میشود.
آبکشی٬ خنثیسازی٬ آبکشی اسیدی٬ خشک کردن:
خنثیسازی برای از بین بردن مقدار کم اسید یا مواد قلیایی که در خلل و فرج قطعه باقی مانده انجام میشود و همچنین آبکشی اسیدی برای جلوگیری از امکان تشکیل لایه اکسید نازک غیر قابل رؤیت که موجب عدم چسبندگی لایه الکترولیتی روی قطعه میشود.
*آبکاری نیکل
نیکل رنگی شبیه نقره دارد که کمی متمایل به زرد میباشد و به راحتی صیقل پذیر و دارای خاصیت انبساط و انقباض٬ جوشپذیر بوده و مغناطیسی میباشد. آبکاری با نیکل اساسا به منظور ایجاد یک لایه براق برای لایه بعدی مانند کروم و به منظورجلای سطحی خوب و مقاومت در برابر خوردگی برای قطعات برنجی و حتی بر روی پلاستیکهایی که با روشهای شیمیایی متالیزه شدهاند، به کار میرود.
مواد شیمیایی که در الکترولیتهای نیکل به کار میروند عبارتنداز:
نمک فلزی : مهمترین آنها سولفات نیکل است و همچنین از کلرید نیکل و سولفات نیکل استفاده میشود.
نمک رسانا : برای بالا بودن قابلیت رسانایی ترجیحا از کلریدها مخصوصا کلرید نیکل استفاده میشود.
مواد تامپونه کننده : برای ثابت نگه داشتن PH اصولا اسید بوریک به کار می رود.
مواد ضد حفرهای شدن : برای جلوگیری از حفره ای شدن به الکترولیتهای نیکل موادی اضافه می کنند که مواد ترکننده نامیده می شوند.
در مرحله آبکاری نیکل، قطعه را آنقدر در وان الکترولیت نگه می دارند که لایه ای از نیکل به ضخامت حداقل 10 میکرون بر روی آن تشکیل میشود.
*آبکاری کرم
روکشهای لایه کروم رنگی شبیه نقره٬ سفید مایل به آبی دارند. قدرت انعکاس سطح کروم شده و کاملا″ صیقلی شده در حد ۶۵% است. این عدد برای نقره ۸۸%و نیکل ۵۵% است. در حالی که خاصیت انعکاس نقره و نیکل با گذشت زمان کم میشود٬ در مورد کروم تغییری حاصل نمی گردد لایههای کروم قابل جوشکاری و رنگ کاری نیست. کروم در مقابل گازها٬ موادقلیایی و نمکها مقاومت دارد. از این رو پوشش بسیار خوبی برای شیرآلات بهداشتی به حساب می آید. اما اسید سولفوریک واسید کلریدریک وسایر اسیدهای هالوژندار در تمام غلظتها ودر تمام درجه حرارتها بر روی کروم تاثیر دارد.
در مرحله آبکاری کرم، قطعه را آنقدر در وان الکترولیت نگه می دارند که لایه ای از کرم به ضخامت حداقل 0.3 میکرون بر روی آن تشکیل شود.
*مونتاژ
در مرحله مونتاژ شیرآلات بهداشتی پس از کنترل مشخصات ظاهری قطعه آبکاری شده، کارتریج های اروپایی بر روی شیرآلات نصب می شوند. سپس در بخش آزمایشگاه، شیر ها توسط دستگاه های تست فشار که توسط مهندسین خود شرکت و طبق ضوابط استاندارد ملی ایران طراحی و ساخته شده است، آزمایش می گردد. در این مرحله شیرها توسط جک های پنوماتیک وارد حوضچه های آب شده و تحت فشار 5 اتمسفر هوا قرار می گیرند تا در صورت وجود هرگونه نشتی و یا ایراد در مکانیزم از خط تولید خارج شوند. پس از مرحله تست، شیر آلات خشک و تمیز شده بسته بندی و آماده ارائه به مصرف کننده می گردند. با وجود نظارت دقیق و کنترل کیفیتی که در تمام مراحل تولید بر قطعات اعمال می شود، برای اطمینان بیشتر و ارائه بهترین کیفیت ممکن به مصرف کننده، پس از بسته بندی نیز از هر سری تولید نمونه برداری اتفاقی صورت گیرد و تمامی کنترل ها و تست ها مجددا انجام می شود. تمامی این کنترل ها و آزمایشات به رغم زمان گیر بودن به این علت انجام می شود که مصرف کننده نهایی بتواند شیرآلات را با خیالی آسوده نصب و مصرف نماید.